შრი ჩინმოიმ შექმნა პოეზიის უდიდესი სამყარო, რომლისთვისაც დამახასიათებელია ერთი სტროფის მთლიანობა. ძლიერი ნაკადი და აზრის ბირთვი სპონტანურად ედება ამ მოკლე, აფორიზმულ გამონათქვამებს, რათა შექმნას დაუვიწყარი და დროისთვის მიუწვდომელი თვითშეცნობის კლასიკა.
* * *
შევკრებ ყვავილებს-პოემებს მე
სინათლის ბაღიდან,
და დავფრინავ ცაში მე
სამხრეთის ცხელ ქართან ერთად.
არცერთი სულიერი არ არის ჩემთან
მარტოდ მარტო მივფრინავ უსასრულოდ
გადავიკარგე სამარადისოდ მე
აურაცხელი ღრუბლების მშვენიერებაში.
– შრი ჩინმოი
ვერცხლისფერ სინათლის ნავში
ულამაზესი მთვარე
მოცურავს ჩემსკენ.
ციდან ჩამოედინება სიმღერის სინაზე.
ჰორიზონტს მიღმა იდუმალ მიწისკენ
ფრინველები მიფრინავენ.
და მათთან ერთად ყველა ჩემი იმედები…
ასე სიცოცხლის საღამო
შეუმჩნევლად დნება.
– შრი ჩინმოი
“ყოველი ვედების ბრძენი პოეტიც იყო და წინასწარმეტყველიც. ჩვეულებრივი პოეტის ლექსები ხშირად წარმოსახვაზეა დაფუძნებული. მისი პოეზია წარმოსახვიდან იბადება. ვედების პოეტების პოეზია იბადება ინტუიციაში. და ეს ინტუიცია ჭეშმარიტების პირდაპირი ცოდნაა. რაც შეეხება წინასწარმეტყველებს, ჩვენ ხშირად ვხედავთ, რომ ჩვეულებრივი წინასწარმეტყველის წინასწარმეტყველებები ეფუძნება რაღაც საიდუმლოებას. მაგრამ ვედების წინასწარმეტყველების შემთხვევაში ასე არ ხდება. მათი წინასწარმეტყველებები ეფუძნება მათ პირდაპირ, უშუალო, მყისვე მოსულ ჭეშმარიტების მთლიან და გაცნობიერებულ ცოდნაზე. მათ უბრალოდ შინაგანიდან გამოყავდათ ეს დინამიზმით სავსე ჭეშმარიტება იმისთვის, რომ მას ემოქმედა კოსმიურ გამოვლინებაში.
პოეტი ისაა, ვინც ხედავს ზეზღვრულ, აბსოლუტურ ჭეშმარიტებას. როდესაც ფიზიკურ, ვიტალურ, მენტალურ, დროდადრო ფსიქიურ პლანზე შევნიშნავთ განსაკუთრებულ პოეტს, რომელიც მთელ სამყაროს სთავაზობს თავის განძს, ჩვენ მას ვაფასებთ, ჩვენ მისით აღფრთოვანებულები ვარ. მაგრამ თუ პოეტში დავინახავთ ჭეშმარიტების მაძიებელს, ჭეშმარიტების მოყვარეს, ნამდვილ რეალობას პოეტის ხილვაში, მაშინ ერთი ნაბიჯით წინ წავიწევით. ჩვენ აღმოვაჩენთ განუყოფელ ერთობას პოეტთან.”
– შრი ჩინმოი, “პოეზია – გზა აღტაცებისკენ.”
შრი ჩინმოის სულიერი პოეზიიდან რამოდენიმე ლექსი
აბსოლუტი
არც გონებაა და არც ფორმა, მხოლოდ ვარსებობ;
ყველა აზრი და სურვილი გაქრა.
საბოლოოდ დასრულდა ბუნების ცეკვა.
ვისაც ვეძებდი, ის ვარ.
აღტაცების სამეფოს კარი გაიხსნა;
შეცნობილისა და შემცნობის მიღმა,
მე უსაზღვრო სიმშვიდით ვტკბები;
და ვუმზერ მხოლოდ ერთს.
ცხოვრების საიდუმლო გზები განვვლე,
მე მიზნად ვიქეცი.
უცვლელი ჭეშმარიტება გაიხსნა ჩემს წინ:
მე ვარ გზა და სული-უფალი.
სულმა შეიცნო ყველა სიმაღლე,
ვდუმვარ მნათობის გულში.
მე არ მეხებიან არც დრო და არც საქმენი;
დასრულდა ჩემი კოსმიური თამაში.
– შრი ჩინმოი, “ჩემი ფლეიტა” (ინგ.)
(ლექსში “აბსოლუტი” შრი ჩინმოი ყვება ნირვანის და სამდჰის გამოცდილებებზე, რომლებსაც გადის ყველა მაძიებელი საკუთარი თავის შეცნობის გზაზე.)
The Absolute
No mind, no form, I only exist;
Now ceased all will and thought;
The final end of Nature’s dance,
I am It whom I have sought.
A realm of Bliss bare, ultimate;
Beyond both knower and known;
A rest immense I enjoy at last;
I face the One alone.
I have crossed the secret ways of life,
I have become the Goal.
The Truth immutable is revealed;
I am the way, the God-Soul.
My spirit aware of all the heights,
I am mute in the core of the Sun.
I barter nothing with time and deeds;
My cosmic play is done.
– Sri Chinmoy from “My Flute“
უკვდავება
მთელი სხეულით მის უსაზღვრო წყალობას ვგრძნობ;
ჩემს გულში ცხოვრების ჭეშმარიტება ბრწყინავს
უფლის იდუმალ სიმაღლეებს აღწევს სული;
და არც დარდი, და არც ტკივილი, და არც სიკვდილი არის ჩემს წინაშე.
მოკვდავი დღენი და ღამენი ვერ შეარყევენ ჩემს სიმშვიდეს.
ზეგარდმო სინათლემ გააძლიერა ჩემი სული.
ყველა დარდი, მწუხარება განიდევნა ჩემგან,
და სინათლის თვალნი წვდებიან მიზანს.
სამყაროში მყოფი, მის წუხილის მიღმა ვარ.
უზენაესი თავისუფლების ოკეანაში ვცხოვრობ.
ჩემი გონება ერთის აზრების შუაგულია.
და ვარსკვლავთ მოჭედილი ცა ეხვევა ჩემი სულის სიმშვიდეს.
ჩემი მარადიული დღენი სწრაფმავალ დროშია;
მის აღტაცების ფლეიტაზე ვუკრავ.
შეუძლებელი აღარ ჩანს შეუძლებლად,
დაბადების ჯაჭვებში ბრწყინავს უკვდავება.
– შრი ჩინმოი, “ჩემი ფლეიტა” (ინგ)
Immortality
I feel in all my limbs His boundless Grace;
Within my heart the Truth of life shines white.
The secret heights of God my soul now climbs;
No dole, no sombre pang, no death in my sight.
No mortal days and nights can shake my calm;
A Light above sustains my secret soul.
All doubts with grief are banished from my deeps,
My eyes of light perceive my cherished Goal.
Though in the world, I am above its woe;
I dwell in an ocean of supreme release.
My mind, a core of the One’s unmeasured thoughts;
The star-vast welkin hugs my Spirit’s peace.
My eternal days are found in speeding time;
I play upon His Flute of rhapsody.
Impossible deeds no more impossible seem;
In birth-chains now shines Immortality.
– Sri Chinmoy from “My Flute“
ოქროს ფლეიტა
ო, სიმშვიდის, სიხარულის და სინათლის ზღვაო,
ვიცი, ვერ ვაღწევ შენში.
ბნელი ღამის ქარიშხალი
ბობოქრობს და ღელავს ჩემში.
ხმამაღლა ვტირი, მაგრამ ამაოდ;
უმწეო ვარ, ო, ულმობელო მიწავ.
ჩემს ტკივილს ვინ გაიზიარბს?
სიკვდილის ნესტარს ვპოულობ მხოლოდ.
მე ტივი ვარ დროის ზღვაში,
ნიჩბები წყალმა წაიღო.
ღვთის მარადი სინათლის ქვეყანაში
რა იმედით მივარწევ? (რით მივაღწიო?)
მაგრამ ჩუ! ოქროს ფლეიტის ხმა მესმის,
ამ ხანგებს მწვერვალნი ჩამოაქვს დაბლა.
გადავრჩი, ო აბსოლუტო!
შორს სიკვდილო, შორს ღამის ბნელო სახევ!
– შრი ჩინმოი, “ჩემი ფლეიტა” (ინგ.)
The golden Flute
A sea of Peace and Joy and Light
Beyond my reach I know.
In me the storm-tossed weeping night
Finds room to rage and flow.
I cry aloud, but all in vain;
I helpless, the earth unkind
What soul of might can share my pain?
Death-dart alone I find.
A raft am I on the sea of Time,
My oars are washed away.
How can I hope to reach the clime
Of God’s eternal Day?
But hark!
I hear Thy golden Flute,
Its notes bring the Summit down.
Now safe am I, O Absolute!
Gone death, gone night’s stark frown!
გამოცხადება
კოსმოსის სივრცის შიგნით და გარეთ მე ვარ;
სიხარულის ნაკადში ყველაფერს ვქმნი და (ვანგრევ) ვშთანთქავ ისევ.
უშობელი უკვდავი სული – მოძრავი და ამავე დროს უძრავი,
მარად მზადაა და ელის ჩემს მოწოდებას.
მე, სიხარულისა და სევდის შემოქმედი
ჩემს თავს ჩემს თამასში მოვძებნი,
ჩემს ხატებას ვმალავ ოქროს ფერებში
და ვუმზერ პითონს-დღეს და ღამეს-გველს.
ცნობიერების აღტაცებას ყოველ სუნთქვაში ვგრძნობ,
მნათობის თვით-შეყვარებული ძე ვარ.
ვამსხვრევ და ვაშენებ ჩემს მოჩვენებით ნაჭუჭს.
და უდარდელად სამყაროს ნათელი სეირით ვტკბები.
– შრი ჩინმოი, “ჩემი ფლეიტა”(ინგ)
Apocalypse
Within, without the cosmos wide am I;
In joyful sweep I loose forth and draw back all.
A birthless deathless Spirit that moves and is still
Ever abides within to hear my call.
I who create on earth my joys and doles
To fulfil my matchless quest in all my play,
I veil my face of truth with golden hues
And see the serpent-night and python-day.
A Consciousness-Bliss I feel in each breath;
I am the self-amorous child of the Sun.
At will I break and build my symbol sheath
And freely enjoy the world’s unshadowed fun.
გაღმა ზურმუხტის ხილვა
მე აღარ ვარ
მშრალი, უნაყოფო, ინტელექტუალური კამათის
უაზრო მომხრე.
მე შევიძენ მხოლოდ
გაღმა ზურმუხტის დაქარგულ ხილვებს,
ჩემი გული ხატება დაიჭერს
ჩემი უზენაესი მესაჭის
ჰიმალაურ ღიმილებს.
ჩემი მკვდარი გონების დატირების ჟამს,
ჩემი აღმდგარი გულის გამოცოცხლების ჟამს
ჩემი ყოვლის-მომცველი
ცხოვრების ფესტივალია.
– შრი ჩინმოი, “სიცოცხლის ცეკვა“
Visions of the emerald Beyond
No more am I the foolish customer
Of a dry, sterile, intellectual breeze.
I shall buy only
The weaving visions of the emerald Beyond.
My heart-tapestry
Shall capture the Himalayan Smiles
Of my Pilot Supreme.
In the burial of my sunken mind
Is the revival of my climbing heart.
In the burial of my deceased mind
Is the festival of my all-embracing life.
– Sri Chinmoy from “The Dance of Life, part 1“
ბმულები:
ცნობილი რუსი პოეტი ნიკოლაი მარტონი კითხულობს შრი ჩინმოის ლექსებს